Aan het einde van de 19e eeuw werden veel gebouwen niet meer in traditionele bouwstijl, maar in de modieuze Jugendstil opgetrokken. Eén van de vooruitstrevende architecten van die stijl was Mannes Meijerink.
Drie generaties architecten Meijerink hebben veel verschillende ontwerpen gemaakt, van buitenplaatsen tot sociale woningbouw.
Mannes Meijerink (1873-1943) was een sprekend voorbeeld van een autodidact, die het door zijn energie en persoonlijke kwaliteiten ver heeft gebracht. Samen met andere jonge architecten maakte hij gebruik van Art-Nouveau-elementen, zoals:
- organische vormen
- kleurrijke baksteen
- glas-in-lood-ramen
- tegeltableaus
|
Meijerink koos wellicht het beroep van architect, nadat de aandacht op hem was gevallen bij een prijsvraag van de Teekenschool, voor het ontwerpen van een diploma.
Tot 1901 was hij werkzaam in de aannemerij, daarna ging hij ook ontwerpen. Deze overgang wordt beschouwd als het begin van Bureau Meijerink.
Mannes Meijerink, een geboren en getogen Zwollenaar, nam met hart en ziel deel aan het Zwolse leven. Hij vervulde tal van functies. In Zwolle was hij het meest productief op het gebied van scholenbouw. Andere voorbeelden van zijn werk zijn:
- boerderijen
- villa’s
- kerken
- huizen
- ontwerpen voor de Nijverheid- en Landbouwtentoonstelling
|
|
In 1950 wordt Mannes opgevolgd door zijn zoon Harm Meijerink, (1901-1967), ingenieur in de bouwkunde. Na de magere oorlogsjaren groeit het personeelsbestand in hoogtijdagen uit tot zo'n twintig man. Halverwege de jaren vijftig tot 1986 wordt het Bureau Meijerink geleid door Hermannes Johannes, ingenieur in civiele techniek, de oudste zoon van Harm. Na het overlijden van zijn vader in 1967 heeft hij alleen de leiding.
In de jaren zestig is hij nauw betrokken bij het bejaardenbeleid. Hermannes Johannes ontwerpt een bejaardentehuis in Ommen met meerdere dienstenfuncties. Hij begeleidt ook de stedenbouwkundige ontwikkeling van Ommen en speelt een belangrijke rol bij de realisatie van de wijk Dante.
Zijn interesse gaat uit naar het herstel van historische gebouwen. Zo begeleidt hij de restauraties van de Grote Kerken in Vollenhove en Steenwijk. Vooral de kunsthistorische aspecten spreken hem aan. Na het overlijden van Hermannes Johannes (1986) zijn de lopende werken afgerond onder leiding van echtgenote Elly Meijerink (tot 1995).
|
|
